Egoist Dünyası Şiiri - İrem Aslan

Ertelediğim ne varsa ,dünde hükümsüz .
Yarınlara çıkarsak, söylenecek sözlerim var,
Bir ceket bile götüremezken toprağa,
Dünyanın altını,üstünü sahiplenen yaratıklar var

Ne egoymuş ayakta dakikalarca alkış tutalım,
Namın yürüyor elden ele,sen isim saldın say bakalım
Arkadan minumum adi derler,sana gelince sayın,
İstersin ki,biz koltuk çekip oturtalım,
Yok öyle bir dünya,kim şişirdiyse seni ,orda sürer koltuk aşkın.

Bizimde dünyalarımız var,dünya malını sayarsak,
Ama babadandır merhametimiz,anamızdan da ahlak,
Hiç bir servet kurtarmaz insanı,kalbi geniş olmadıkça,
Hangi pencereden bakarsan bak,manzaran sahtedir içi huzur kokmadıkça..