Eğme başını! Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Kalemler kırılıp düzen bozulmuş
Haramiler tutmuş her bir taşını
Senden çalınanla saray kurulmuş
Uyanma vaktidir eğme başını

Kara duman tüter ülkem üstünde
Niye eğilirsin gaddar önünde
Kimlere darıldın neye küstün de
Barışma vaktidir eğme başını

Daha ölmemişken saran sarana
Gözünü dikmişler kefen parana
Merhem değil tuzu basar yarana
Dirilme vaktidir eğme başını

güneşin önüne set çekecekler
Umutlarımıza dur diyecekler
Bizleri ışıktan men edecekler
Direnme vaktidir eğme başını

Hakkımızı kendi hakkı bileni
Başköşeye koyma her dost diyeni
Boyun büküp yanlış yola gireni
çevirme vaktidir eğme başını

Ağlamak çare mi sil gözyaşını
Dik durmasını bil sert tut kaşını
Verme ekmeğini ve de aşını
Güçlenme vaktidir eğme başını

Şimdi benlik değil birlik zamanı
Kolkola girip de dirlik zamanı
Bizleri kaynatan kara kazanı
Devirme vaktidir eğme başını