Eğlence İşçisi Şiiri - Fatih Taşkın

Dışarıdan bakınca ebem kuşağını andırıyordu
İçerisi ise kurt kapanlarıyla doluydu
Bu hayat başka bir hayattı
Kural nizam intizam hiç birşey yoktu..
Burada küsülmüş kaderler,terk edilmiş aşklar
Yalancı hayatlar ve her türlü sahtekarlıklar vardı..
Eğlenenlerden para kazanan, jilet yaralarıyla
hayata asılan,kanayan gönülleriyle perişan insanlar vardı..
Burası : Pekçok insan için eğlence yeri, Yeni aşıkların buluşma günü,
Çoçukların ise hayaliydi..

Oradakiler için ise; gurbet yeri, umut tacirliği,
Ve bol para gelmesiydi....
Yaşam ne garip değilmi.?
Sen para verip eğlenirken
Seni eğlendiren dertli, ızdıraplarla dolu.
Hatta psikopat...
Ama senin için ne önemi var....
Eğlence olsun da
Kim eğlendirirse eğlendirsin......

İşte bende böyle bi gün:
Döner dolaba binip gülümseyen,
çocuğun saflığıyla asıldım hayata...
Babasının ona gelecek için duyduğu umutla,
bağlanmak istedim kara yazılı yazıma....
Annesinin aman bişey olmasın diye duyduğu,
heyecanla karşı koydum bütün zorluklara..
Onlar eğlenirken ben içimden ağladım..
Ben içimden ağladıkça yüreğimi dağladım...

Yaşam çok farklıydı burada,demir parmaklıklar ardında;
Ne polis,ne jandarma,ne vali değildi bunun farkında..
Rüşvetlerle halledilirdi bütün iş,tüm riyakarlığıyla;
Yalan çoktan gerçek olmuş,gerçek zaten kaybolmuştu...

Evden kaçan,anasını - babasını kesen,
Cinayetten çıkan; askerden kaçan ve
Esrarı sigara gibi içenlerin yeriydi....
Burası:
Senin eğlence yerin; seni
eğlendirenlerin ise acıyan gönülleriydi....

Buradaki demirlerin paslanması gibi,
paslandı ömürleri...
iltihaplanırdı o pasla kanayan yaraları..
Ama onlara;
Mutluluk,sağlık,para yoktu bu hayatta
Gelecek kaygısı hiç taşımıyorlardı nasılsa
Çünkü;
Bilmiyorlardı aile yaşantısını..
Baba şefkati,anne kucağı hiç
olmadı geçmişlerinde
Onlar için hep bügün,bu an vardı.
Yarın hiç yoktu düşüncelerinde....
Belki de... belki de çoktan unutmuşlardı
Anne ve babasının isimlerini bile
Dedim ya;
Burası:
Senin için eğlence yeri;
Onlar için ise gönüllerinin yanan mahşeri...

Yaz güneşinin altında sarılırlardı sökmek için demire
Kamyonlarla taşırlardı,bir şehirden bir şehire
Gittikleri yerlere yaralarınıda,acılarınıda
yanlarından ayırmazlardı....
Aşkı sevdayı belki hiç tatmamışlardı...
Belki de onları bu yollara atan vefasız aşklarıydı.
Sevginin anlamını ömür boyu yaşamamışlardı..
Kimseye yan gözle bakmaz,kendileriyleydi kavgaları
Ama onlar harbi delikanlılardı.
Dedim ya:
Ben senin için eğlence işçisi;
sen benim için ekmek teknesi...

Yaşıtlarım okul sıralarında dirsek çürütürken
Ben geleceğimi manevila yapıp,altına takoz koyardım
Onlar yaşamlarını okuyarak,tahsille kurarlarken
Ben alınterimi civatanın üzerine akıtırdım.
Hep kavuşurlardı düşledikleri hayatlara
Ben düş bile kuramazdım olmayan yarınımla...

Dedim ya:
Ben senin için eğlence işçisi;
Sen benim için basit bir müşteri..

Dedim ya:

Burası senin için eğlence yeri;
Benim ise gönlümün yanan ateşi...

Burası çocukların pembe hayali;
Benim için ise gülümsemenin sahtesi....

Burası aşıkların buluşma buluşma yeri;
Benim için ise hayatın ihaneti......

Burası....
Burası...

Lunapark.......

Siyah bereli
temmuz.....? ? ? ?