Eğlence - 1 Guuk Şiiri - İbrahim Çelikli

“-epap o zamanlar eğlençe mi var deceğin
“temsilde hata olmaz”
“söz vahtında açılır”
bi gün gene böyle ova harmanında yatıyokan
ortalık ay aydını serin
ilerden geriden gonuşurkan
senin bu Feyzulla(h) ’ın oğlan(ın) a
tutuşmuşlar ba(h) sa

yeni yetme gopil bişiy o’da
'-yok işde köye gedip gelebilirin'
“-yoog işde gedip de gelemezsin”
seninki topukları yağlayo
Zırtlan Deresine de geliyo

“-guuk! ” deye bi ses
seninki “-beni gorkutmağ isteyollar” deye
beg oralı olmayo emme
bi “-guuk” sesi daha
“-ey ”
“-guuk”
“-ne! ” deyo
derkene bi “-guuk” sesi daha
“-ehn” deyo
bi “-guuk” sesi daha
“-Feyzullan oğluyun”
bi “-guuk” sesi daha
“-doğan” deyo

bi “-guuk” sesi daha
“-köye gediyon”
bi “-guuk” sesi daha
“-tamam” deyo “-geri dönüyon”
güpüredek gelividi,

bobası “-n’oldu len”
böyle böyle,
“-ülen dabansız, get ordan Allah eyliğini versin
o üğüdür ” dedi
de! değcem epap ne horatalar olurdu yauv.
ne eğlençeler
scık, scık”