Aşkın ile düştüğüm o yurda ben,
Bir hız ile ulaştım Bayburt'a ben.
Bana hiç tanıdık çıkmadın orda,
Doğrulup yüzüme bakmadın orda.
Yalvardım, yakardım, köpürdüm taştım
Bir gece rüyamda sana ulaştım.
Dedim: Çoruh! İnsafa gel, dine gel!
Demedin mi bana sen "Artvin'e gel! "
Uçtum hasretinle, döndüm kuşa ben,
Geldim "Yalnızçam"a, "Ardanus'a" ben
Hani vaatlerin? Nerdesin Çoruh!
Hala boynu bükük, yerdesin Çoruh!
Kalkın, şahlan, beni al da sonra in...
Halinizi seyre çıkmış da Artvin;
Çamlar sisten çıkmış sesini kısmış,
Evler ayağının ucuna basmış.
Birikmiş yamaca hepsi üst üste...
Hepsinin kulağı sendeki seste!
Senin hasretinle yandım yıllarca
Dur bir gönülüne seslen bir parça.
Bizim kaynağımız aynı dağlardır.
Beni anlayacak başka kim vardır?
Benden de içer bu avare güruh
Sen varsın derdimden anlayan, Çoruh!
Al benden gönlümü, ummana ersin!
Adım Çağlar diye belki gülersin:
Suyuma damlayan bir gözyaşın yok,
Mecranda inci yok, sabır taşım yok.
Yaydığım çakıldır, götürdüğüm kum,
İnsan kılığına girmiş Çoruh'um...
Kan içimde çağıl çağıl akmada,
Tarih geçip, beni boş bırakmada.
Kıyıdan ilk defa ok atan bende.
"Otlukbeli'nde" at oynatan bende;
Sende gölgesi var, bende eseri,
Birbirine düşen nice Türk eri,
Vicdan azabını çekerler bende;
Kalan er bendedir, kaçan er bende;
Bir gözüm yaşlıdır, bir gözüm kanlı.
Benim Akkoyunlu, benim Osmanlı;
Sana dökülecek bir kederim var,
Selam yollayacak kimselerim var.
Ben gibi aşina seyrek bulunur,
Bana seslenmeden geçemezsin, dur!
Kayıt Tarihi : 2.5.2016 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
evet mantik disi olmasina karsin sairlerimiz zaman zaman.. kayalarla taslarla konusmaktalar..
kuslara hitap edip..
ucun kuslar ucun dogdugum yere..
simdi daglarinda mor sumbul vardir..
.. demekteler..
agaclara dallara seslenmekte.. behcet bey gibi..
nehirlerle konusmakta..
eyvah, eyvah, sakaryam sana mi dustu yuk
bu dava hor bu dava oksuz bu dava buyuk..
filan demekte..
her sey akar su tarih yıldız insan ve fikir
oluklar cift birinden nur akar birinden kir..
diyerek.. dialektige..
temiz karsisinda pis..
iyi karsisinda kotu oldugu hususuna dikkat cekmekte
su ile konusur gibi yapip.. insanlara mesaj ulastirmakta..
ne akistir bu ne basi var ne sonu
herakliiiit heraklit
kabil mi akar suya kilit..
diyen.. ikibin yil once olmus kimselerle konusan sairlerimiz var..
ancak bunu gonul telini titireterek..
bir takim ince mesaj vererek..
egitip bilgilendirerek yapiyorlar..
behcet bey..
coruha kanalizasyon baglanmisti ve kirli akiyordu
bana hic tanidik gelmedi coruh pis pis kokuyordu
ve baliklari olmus kurbagasi can cekisiyordu
bende coruh gibiyim can cekisiyorum
dort yil gecti aradan
hala donmedi bilmem nicin yaradan..
dese..
evet bu isten anliyor sairdir derim..
orda bir koy var uzakta demek ile sair olunuyorsa.. zorlamakla bu yeti ortaya cikiyorsa amenna..
mabud vermemis.. o vakit hepimiz bir seyler yazip sansimizi zorlayalim.. belki ilerde siir olur.. simdiden yazi tursusu kurmakta fayda var..
bu zabah zabah icerimi disarima cikartti..
saiirimize birseyler vaat etmis..
boynu bukuk coruhlu..
artvin sehrinin seyre ciktigi..
biraz milli duygu ile kurtarabilirmiyim diye dusunulerek..
otlukbeli akkoyunlu tarih bilinci kotarilarak bir seye benzetilmeye calisilsa da yazi resmen dokuluyor..
cebinden kafiye cikarmakla demek ki bu is olmuyor..
yoksa dedem de yazar.. nedir yani.. bu mu siir..
saraya yakin durup kese kese altin alan divancilarimiz da sair oldular.. aman ne kadar sair oldular..
yaani..
bu fasulya ile kutlar..
merhuma rahmet dilerim gani gani..
mutesekkirim secki musebbip saygilar..
bende hersey harbi..
bende yalayim opeyim abi ayagi olmaz..
ben de yalan dolan olmaz saygilar..
TÜM YORUMLAR (4)