Üzülme yalnızlık,kaderin değil
Kargalar sürüsü, gözetmelisin
Yüksek dağlarından, geçilmez meğil
Öğretmek kaderi, öğretmenimsin
Bir numara ırgat, eğtim neferi
Dünya denen handa, en son seferi
Gül yüzü gülmedi, silmez defteri
Öğretmek kaderin,öğretmenimsin
Işık karanlığı,daima açar
Güneş etrafına, ısıyı saçar
Yalansa doğrudan, bilerek kaçar
Eğitmek kaderin, öğretmenimsin
O yokken sen varsın, onsuz yaşarsın
Aklında hayali, sönmeden sarsın
İçmeden taşarsın, özünde varsın
Eğitmek kaderin, öğretmenimsin
Açlığı tokluğu, umudu vatan
Bütün özlemidir, ruhunda yatan
Onlara emanet, etmişti atan
Eğitmek kaderin, öğretmenimsin
Sevgiyi sevmeyi, onlar öğretir
Kötüyü iyiyi, yazar belletir
Yalan karşısında, seni terletir
Eğitmek kaderin, öğretmenimsin
Bahattin Tonbul
24.11.2012
Kayıt Tarihi : 25.11.2012 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öğretmenler günü için........6+5
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/25/egitmek-kaderin-ogretmenimsin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!