Eğitin Beni Şiiri - Mustafa Katırcı

selam sana yüreğimden,
karlı dağların hükümranı ey koca çınar.
haşmetli duruşun o iri cüssen, korku verir o zalim odunculara! ..
ne olur söyle bana nedir bunun sırrı?
nasıl çekiyorsun bu yalnızlıgı? ..
ben mi? hıh beni hiiç sorma be çınarım ulubatım;
oof of kasıldı yine solyanım, daraldı yine yüreğim,
tuttu yine deliliğim. şaşırdım yemin ederim ne yaparım nereye giderim...
kaptırdım kendimi bir vefasıza ne halimden anlıyor ne de kadrimi biliyor.
öyle sevdim öyle sevdim ki o zalimi söküp atamaz oldum içimden,
sorumsuz davranışı umursamaz tavrıyla bu yaralı gönlüme ha bire acı pompalıyor..
su çıkaramayan tulumba misali...
öyle özlüyorum öyle istiyor ki onu kalbim
ALLAH'ın gücüne gitmesin ama, verdiği nefes yetmiyor bu bedene
ne olacak benim halim?
Dağlar aşsam vadiler geçsem deniz derya yüzsem kanat taksam kuş olup uçsam,
o vefasızla aynı havayı solusam,
aynı yağmurda ıslansam ve aynı güneşte üzerimi kurutsam.
o gül yüzünü uzaktan da olsa görsem, dokunmadan el değmeden gözlerimle sevsem...
yeter ki hep karşımda, yeter ki hep yanıbaşımda yeter ki hep gözümün önünde olsun,
yüreğim onun beni seveceği umuduyla dolsun.
çünkü çekilmiyor hasreti,çünkü yaşanmıyor özlemi..
ne olur ey yüce dağlar,ey koca çınar insanlar anlamıyor bari siz anlayın beni..
söyleyin nedir bu yalnızlığın sırrı? nasıl beceriyor ve nasıl başarıyorsunuz?
yalvarırım size bi iyilik yapın bu ben-i ademe..
alın öğretin eğitin beni..