Eğitim Neferlerine Şiiri - Yorumlar

Yer Harmancık Gülözü Köyü, atanalı henüz bir iki ay ya var ya yok..Soğuklar, kar bastıracak soba bacası tütüyor, musluk bozuk. Yardıma geldi muhtarımız sobayı kurmakla uğraşıyor, birkaç parça eşyayı toparlıyorum. Muhtarın küçük kızı ilkokulu henüz bitirmiş seneye evlendirecekler, yanıma sokulup şöyle dedi "Abla sen bunca sene burya gelmek için mi okumuşun?Burda mı yaşıyacan.? " Hayatının geri kalanda ırgatlık yapıp, çocuk doğuracak kız halime acımıştı belli ki.. Ona anlatamazdınız, ama bir Zeynebim vardı, gözleri şimşek şimşek. Sınıfın en çalışkanı , ona bakınca anlardım ben neden orda olduğumu.
Sadece resimlerde gördüğü deniz çok heycanlandırırdı onu, gözlerinde bir hasret belirirdi, bir hayranlık.. Çok istedim bir kez olsun yanımda Bursa ya götüreyim. Mudanya da denizi görsün, Heykel de Ulu Cami' yi. Babasına söyledim.. "Olmaz dedi babası gönderemem. Gözü açılır, sonra bizi beğenmez.' Oysa biz derslerimizde defalarca yüzmüştük o denizde, gözlerimiz kapalı ayaklarımıza yere hızlıca vurup koşarak dalgalara atmıştık kendimizi..O yüzden benim çocuklarım yosun kokusuna aşinadır. Her türlü güzelliği kokusundan tanırlar.
Unutmayınız ey Eğitim Neferleri, Aziz Sancar" ın karşısına da bir muallim, muallime çıktı, Sabahattin Ali ' nin de öğretmenleri oldu etkilendiği, kardelenlerimi gördüğünüzde her birine birer dahi muamelesi yapınız. Gözlerindeki öğrenme ateşini körükleyiniz. Ve bunu üç kuruş maaşa, zorluklara, strese, akıl oyunlarına rağmen başarınız. İçinizdeki meslek aşkı beslesin sizi. Haklarınızı helal ediniz, ödenmez olsa da...