ulvi daglar gibi egilmez olan başım
bir adsız şövelyeye yol verdi sonunda.
açmaz denilen evrenin tek çiçegi,
açtı,koku verdi, yaktı gönülşahı.
girdi renkler gibi, gözlerin gözlerime,
set olan engelleri yıktı, tek,tek.
hasreti gözlerinden çekti, gönlüne,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta