Eğilmeyen başım Şiiri - Murat Ülkü

Alevisi sünnisi inandığı gibi yaşasa herkes,
Ya Muhammed ya Ali diyerek tüketse nefes,
Birlikten çekinse fitne, kesilse şer ses,
Eğilmeyen dik başım beladır bana.
Diz çöktüğün nefsin cezadır sana...

İman etmek insanın hidayetiydi,
Dünya onun olsa ölüm nihayetiydi,
Muhammed alevi sünni herkesin peygamberiydi,
Eğilmeyen başım haktan ikramdır bana.
Diz çöktüğün nefsin, seladır sana...

Sizden bizden ayrıştırıp, yalnızlığa mahkûm ettiler.
Güvenden, dostluktan hısımlıktan mahrum ettiler.
Alevi sünni diye diye türk'ü türke düşman ettiler.
Eğilmeyen başım cennete müjdedir bana.
Diz çöktüğün nefsin hasettir sana.

İmanı olandan insana zulüm olur mu?
Zalimin ettiği yanına hiç kâr kalır mı?
Zalimin mazluma yaptığı zulüm hiç affolur mu?
Eğilmeyen başım, özlenip istenen sıladır vuslattır bana
Diz çöktüğün nefsin, gözün açık gittiğin gurbettir sana...

Birlik beraberlik zulme karşı çıkıştır.
Nefse hakim olmak, büyük yarıştır.
Zulme sessiz kalmamak Hakk'a varıştır
Eğilmeyen başım, dert değil devadır bana.
Diz çöktüğün nefsin, aldığın her nefeste cefadır sana.

Senlik benlik yakan ateştir, şerdir.
Fitne kazanının kaynadığı yerdir.
Allah için sevmek, Hakk'a iman etmektir.
Eğilmeyen başım, haksızlığa karşı isyandır sana.
Diz çöktüğün nefsin, kandığın en büyük şeytandır sana...

Ne sünni ne alevi, insanım Allah'a kulum ben.
Kötülüğü uçuruma sürükleyen taşkın selim ben.
Gülenle gülen, ağlayanla ağlayan garip bir kulum ben.
Eğilmeyen başım, çektiğim çile ikramdır bana.
Diz çöktüğün nefsin, kendi canın besmelesiz kurbandır sana...