Bana göre değil eğilmek,
Neden eğileyim ki,
Üstelik kendim gibi, birisinin önünde?
Yağ çekip, ağam paşam diyemem,
İkiyüzlü olamam.
Toprak ve taştır, benim mayam,
Çatlar kırılırım belki,
Lakin, eğilip bükülemem.
Dileyenler, eğilip bükülsünler,
Dileyenler de, el etek öpsünler,
İsteyenler, yerlerde paspas olsunlar.
Ben, ne el etek öper,
Ne de, yerlerde sürünürüm.
Rukum ve sücudum,
Sadece alemlerin rabbinedir.
Veyl olsun, nokta kadar çıkar için,
Virgül gibi eğilenlere,
Ayakların altında paspas olanlara!
Onurunu, evde unutanlara.
Veyl olsun!
Kayıt Tarihi : 28.4.2009 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
varamazsın mevlaya
uyma nefsi hevaya
gider hepsi havaya
sebeblere sarıl sen
incinsin bütün beden
şifası rabbimizden
düşür nefsi gözünden
eğilme sen rukü yap
secde ile hakka tap
amellerle dolsun kap
olalım baltaya sap
Kula kul olana yazıklar olsun.
TÜM YORUMLAR (25)