Eğer XI Şiiri - Muhsin Özalp

Pabuç olsa giymez ulu dağları
Ayağın ucunu görmez avanak
Maddeyle sınırlı hayat bağları
Mânânın sırrına ermez avanak

Salağın safları yemeğe küser
Yücelse bastığı başları keser
Sefilde sezilmez akıldan eser
Çekilip hizaya girmez avanak

Fırka değil sanki hırsız çetesi
İş yerine vurgun yapar batası
Kıblesiz yaşıyor yoktur ötesi
Azıtmış eneyi kırmaz avanak

Soyâr işletmeyi sokar batağa
El gördülük işler kalktı atağa
Acep emel nedir sorun çıtağa
Deştiği yarayı sarmaz avanak

Çalanı çırpanı yasadan saklar
Zaman aşımıyla suçluyu aklar
Yalanı yayarak halkımı yoklar
Soruyu kendine sormaz avanak

Hırsızın hesabı sırdır sorulmaz
Köpek var kapıya aslâ varılmaz
Siyâset gebedir suçlar görülmez
Bebeler rahimde durmaz avanak

Sülükle sevişir batakta yatar
Görürse ördeği havada satar
Suç açığa çıksa memura atar
Aklınca alata vermez avanak

Eğer ki partiyi vuran kaçarsa
Harâmi bağında güller açarsa
Muhsin şâki sınırları geçerse
Gemiler sâhile gelmez avanak

* Alata: Alçak taraf, açık