Eğer Ölürsen Şiiri - Tuğrul Pekel

Hastane Güncesi - 1

GİRMEM;
seninle el ele tutuştuğumuz hiçbir yere. Oraları benim için yaşanmaz olur.
Sokaklar haramdır bana bir mahpus kadar bile volta atacak bir yer bulamam bu evrende kendime.
GİTTİĞİNE;
inanmam asla! Göremeyince seni, yokluğunu gözlerimin dermansızlığına veririm.
BİLİRİM;
Gözlerimden ıslatmadan süzülen yaşlara izin veremem.
Bildiklerimi, yaşadıklarımı inkar edemem.
Avucunun sıcaklığını hissetmeden karanlık geceyi yoklayıp bulamazdım yolumu.
Göz kararı yaşamak bize göre değil. DERDİN
EĞER ÖLÜRSEN;
Dur durak düzen bilmem hayatla, başa çıkamam yürek atmaz ayak gitmez, ben çekilmez olurum.
EĞER ÖLÜRSEN;
Rahat vermem asla. Sürekli içimden konuşup dururum seninle. Uzakta olsan da birlikte atan iki kalbiz demiyor muydun. Biri dursa diğeri de tekler. Tekleyense yaşamak için eşinin hayata dönmesini bekler.
EĞER ÖLÜRSEN;
Sadece ölmüş olursun. Cevabını alamadığım hep o soru. Kaçamadığım cevap. Yıkıp gittiğin hayat olur.
ÖLÜRSEN;
Bütün bunları yanına alıp götür nereye istersen oraya gidersin. Keyif senin ya
YADA;
Bana son kez;

SENİNLE KAVGA ETMENİN BİLE NE KADAR GÜZEL OLDUĞUNU ANLATMAM İÇİN BİR ŞANS DAHA VERİRSİN.

Otuz yıllık eşin GÜLGÜN

Metin : Gülgün PEKEL

Düzenleme: Tuğrul PEKEL

06-01-2007- Cumartesi