Eğer Ki Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Eğer bir sabah uyanırsan bir sala sesiyle
Benim için okunuyordur belki iyi dinle
İşte bak Gülseren ÇOBANOĞLU’da gidiyor galiba
Neyse arkasında ağlayanı yok hiç değilse
İyi bir insandı der kimisi,
Bir mikrop daha eksildi der kimisi de
Kim ne derse desin siz bilirsiniz beni
Yüzü gülerdi içi hep ağlardı,
Mutluluğa hasretti ulaşamadan gitti
Yalnızlıktı en büyük derdi
Kimse derdini bilemedi
Bilen de ilaç olamadı
İstemezdi kimsenin kötülüğünü
Daima herkes için iyilik düşünürdü
Elinden geleni esirgemezdi
Kendini üzeni bile kızamazdı
Derdini kalemiyle kâğıda dökerdi
Ara, ara bize bazılarını söylerdi
Dersiniz ardımdan konuşmak isterseniz
Ağlamayın, ağlamayın arkadaşlar
Bu dünyaya garip gelmiş, garip gidiyor
Belli artık salası veriliyor
Bak hoca bile kısa kesiyor
Tanımadığı biri onu son kez yıkayacak
Kendi parasıyla da olsa alan olursa
Bir top astara sarılacak
Belki de kıt kımır alınacak
Bu kalıpla sağı solu açık kalacak
Sonra üç beş arkadaşı
Haberi olduysa onu yolcu edecek
Ardında gözü yaşlı dostları kalacak
Mezara koymakta zorlanacaklar
Ne yapalım zor da olsa
Son kezdir ağırlığına katlanacaklar
Arkadaşlarım, bilmez kimisi
Şiirlerimin kıymetini
Bilirsiniz onlar benim için çok değerli
Kıymetini bilecek olanınız alın onları
Aklınıza geldiğinde elinize alıp okuyunca
Ben duyarım onları toprakta da
Yarım kalanı dokunmayın
Kelemimi de yanına koyun
Belki tamamlar onlar birbirini
Zaten tüm işlerim yarım gitmedim mi
Memuruz mutlaka borç vardır sağa sola
Yazılıdır borçlarım cüzdanımda
Hak ettiğim istihkakı öder son kez dairem
Onunla da borçlarımı kapatın emi
Kızmayın beni, oradan seslenemem sizlere
Size artık gelip göremem de
İsterseniz siz gelin kabrime
Fatihadan sonra birkaç şiirimi okuyun başımda
Toprağın ağırlığı hafiflemez ama
Hiç değilse özlem gideririz belki de
Korkmayın arkanıza takılıp gelmem
Kalırım yine yalnız mezarımda,
Ha unuttum bak birde
Mezar taşıma yazılsın yalnız diye
Kardeşim bak şimdi sende yalnız kaldın
Canın sıkılınca elin daralınca
Kimin yanına gidecen
En çok da sana üzülüyorum
Yerden bitme mantara döndün
Yiyenlerim halanızı ararsanız
Bilin ki dünyadan farklı değil durumu
Yine yalnız ama yaşadığı yer farklı
Duramazdı hiç havasız
Ama toprağın altı çok ama çok havasız
Ağlaşmayın, ağlaşmayın
Anlayın ki kalan olmuyormuş
İşte bizde girdik O yola gidiyoruz herkes gibi
Gidiyoruz herkes gibi.