Eğer İstersen Şiiri - Ozan Eldeniz

Yağmurun yeni ıslattığı taze toprağın kokusunu duyduğunda aklına ben gelmek isterim.

Ya da gözlerin denizin maviliğine daldığında...

Uzakta,ufuk çizgisinde sadece dumanı görünen o geminin içinde benim olduğumu düşünmeni isterim.

Birbiri ardına özlem şarkılarını dinlerken de yanında ben olmak isterim.

Beni hatırlamak istersen,her yeni doğan günle birlikte çıkarım karsına,güneş olur ışığımla aydınlatırım seni.

Buram buram bir kahve kokusu olurum.

Sokakta oynayan çocukların sesinde,ise gitme telaşına düşmüş insanların gözünde,

yere düşmüş yaprakların çıtırtısında bulursun beni.

İstersen,duyduğun her ses beni hatırlatacaktır sana.

Bazen bir kus olup öterim pencerende.

Bazen bir seyyar satıcı olup kapında bağırırım.

Bazen bir tren gibi tıkırtılarla geçerim önünden.

Sözlerini ezbere bildiğin ve söylemekten asla bıkmadığın şarkı olurum.

Sen o şarkıyı değil beni söylersin aslında.

Beni görmek istersen hep karşında olurum.

Gökyüzündeki beyaz bulutların arasındayım ben.

Başını yukarı kaldırman yeterli beni görmek için.

Yolda rastladığın herkes benimdir aslında.

Dostlarına selam verirken o selamı ben alırım.

Komsunun hatırını sorarken aslında bana 'Nasılsın' demişsindir

Benimle çıkarsın yola her sabah,aksam evine benimle dönersin.

Gittiğin her yere gelirim seninle.

Sen yorulduğunda bende.

Sen oturduğunda oturur, kalktığında kalkarım.

Eğer istersen bütün gece başucunda saçını okşarım sen uyurken.

Yüzünde gülümsemeyle uykuya dalışını izlerim.

Bana dokunmak istersen bir çiçeğin yapraklarında olurum ben.

Yeşilin,kırmızının,sarinin,mavinin en canlısındayım.

Elini uzattığın her yerdeyim.

Dokunmak istersen bana kendine dokun.

Dudaklarındaki ateşim,tenindeki sıcaklık.Vücudunu ürperten rüzgarım ben.

Hiç gitmedim ben.

Oradayım,beni görmek, bana dokunmak,

beni hatırlamak istediğin yerde.

Yüreğinde...