Eğer hala ağlayabiliyorsan demek ki hala yaşıyorsun. Ve yıkılmadan dünya üstüne, kırabilirsin zincirlerini belki de. Neden yalnız olmak gerçek anlamda, çok zor. Neden ruhumuz hapiste, bedenimiz içinde. Bir şeyleri değiştirmek neden zor bu kadar ve göze almak baş kaldırıyı. Tüm evren karşında olsa da ve sen bu savaşta ölsen de, mahkum ölmektense, özgürlük uğrunda savaşında ölmek daha iyi değil midir sence. Ruhun çırpınırken içinde, dur ve dinle, ne diyor diye. Yazık etmişsen hayatına, ya kabul et ya da sızlanma. Dünya yalan dolan, insanlar yalan, gerçek sevgiyi ararsan, boşa geçer yaşam. Yaşamaya bak doğru yanlış demeden, günahlar sarınca ruhunu, bedenin de zaten teslim olur. Tek suçlu sen misin diye boşuna hiç düşünme.
Bunu bana sen yaptın, seni asla af etmeyeceğim.
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Yalnızlık, gecenin öte yakasında kendi yüreğinin sesini dinleyerek geceden korkan çocuklar gibi. Yalnızlık kendi dalgasından korkarak gecenin yansımasından medet uman bir kadının iç çekişi sanki. Ve yalnızlık asılı umutlarının penceresinden şafağa bakan bir adamın düşlerle yolunu çizip güne başlaması gibi…
Adı varsıl cümlelerle anlam bulmuş içi dolu bir anlatıydı.
Kutladım yazarını.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta