Eğer Göçer Gidersem Şiiri - Mehmet Çoban ...

Eğer bir gün, ben şu dünyadan göçer gidersem
Yüce dağlardaki karlar gibi eriyerek…
Acılarıma rağmen tükensem yudum yudum
Dost, ahbapların yüzüne gülümseyeceğim

Bir gün soğuk ölüm çıkagelse bulsa beni
Çökse bu bedenime, göğsüme, kafesime
Yavaş yavaş canımı bende alırsa o gün
Acıma rağmen dostlarıma sarılacağım.

Bir gün soğuk ölümün kucağında gidersem
Dönüşü olmayan uzun bir yola girersem
Vah ile ahla geçen ömrümün son gününde
Dostlarıma uğramadan hiç gider miyim?

Ölümün her anı soğuk olur ezenler gibi
Yaşa, başa bakmaz o alır götürür beni
Acımasızdır o bey, paşa, ağa misali.
Ardıma döner can dostlara bakar giderim.

Ölümümden önce özgürlüğü tatmasam
Benim dostlarıma bir arzuhalim olacak
Mezarıma anadilimden şiir yazsınlar
Yada beni yaksınlar kül etsinler ne olur?

Dostlarımdan, ahbaplarımda bir isteğim var
Öldüğümde bana hiç ağıtlar yakılmasın
Birer birer toplanıp gelsinler başucuma
Usul usulden özgürlük marşı söylesinler

Eğer yalanım varsa benim namert olayım
Ben, her milleten tüm insanları sevmiyorsam
Çobanoğlu’yu tanıyan bilir bilen tanır
Ölüm varsın gelsin kapıma hoş gelsin safa.

05.11.2011
Yıldırım