Sabahtan,akşama...akşamdan sabaha,
gönlünde fazla bulursan beni,
Sevdam ağır gelirde... taşıyamazsa yüreğin,
özüne ters düşüyorsa varlığım,
özgürlük istiyorsa benliğin... git...
Sabaha dönüpte,günaydın diyerek,
busenle uyaracakmış gibi... sessizce git.
Üzülme sen bitanem,beni düşünüpte,
dert etme kendine,gündüzün zifiri...
gecenin...ayazıyla baş edebilirim.
Aşkımı sensizliğimle öldürmek yerine,
sevgimi rehber bilip,seni sensizlikle yaşar,
sensizde olsa ruhumu sana adayabilirim.
Canım... cananım, sevdiğim...illaki gideceksen,
sessiz...sedasız git,ama... benimle kal...
sadece... benim kal...!
04.Nisan.2008
Bünyamin BoyKayıt Tarihi : 4.4.2008 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'seni sensiz yaşamak' bu en kötüsü.ama nelere alışılmıyoki ve gidecek olan kafasına koyduysa gitmeyi senin kal demenin, kalmaya gönlü olana da git demenin bi tesiri olmuyor. Gitmek sadece bir eylem. Gönülden çıkmasına izin vermediklerimiz ne kadar adım atıp uzaklaşsada arkalarına dönüp baktıklarında almış old ugu mesafe anca bi nefes kadardır halbuki..
sessiz...sedasız git,ama... benimle kal...
sadece... benim kal...!
evet son dizeler çok güzel nalatmış yüreğine kalemine sağlık......
TÜM YORUMLAR (30)