Eğer bir gün ölürsem Şiiri - Cuma Ali Du ...

Bir gün uğruna kendinden geçtiğin insan senden geçerse

Seni mahkum ederse yokluğuna

Değişirse birden dünyan

Renklerin gri olursa aniden

Sıcakta bile titrerse ellerin boşluğuyla

Kulaklarında sesi

Kalbinde sevgisi

Dudağında tadı dururken yoksa artık

Ölüm bile fayda vermez

Karadır gözün artık

Şu dünyadaki en korkak insan sen olsan bile meydan okursun ölüme

Her şeyin ilacı zaman bile celladı olur hayallerinin

Çek Vur kendini o an ne fayda

Ben denedim ne seni unutabilmeyi becerebildim nede ölmeyi

Şimdi içim hala yanıyor ne fayda

Her gün biraz daha eriyorum

Sen içerken kızdığım sigara sanki sen oldu artık

Beni o bitiriyor

Ona kızıyorum artık senin yüzünden diye

Senin tadınmış gibi azıma alıyorum

Kokusu siniyor üstüme senin kokun diye içime çekiyorum

Birini söndürüp birini yakıyorum ki daha çabuk bitsin diye bu çile

Uyanıyorum gece ansızın seni gördüğüm tatlı rüyamdan

Cehennemde açsam gözlerimi tercihimdir sensiz uyanmaya

Camı açıyorum o an gecenin ayazına sığınıyorum ama ne fayda

Kalbimin yangınını söndürmüyor

Yine sen diye sigarama sarılıyorum

Dualarım Allah’a beddualarım sana oluyor o an

Hayalini bile kuramıyorum artık mutluluğun

Sessiz çığlıklar atıyorum çektiğim acıdan

Uçurumun kenarından bakıyorum artık hayata

Gözyaşlarımla küçük nehirler oluşturuyorum

Kendi karanlığımda kendimi de boğuyorum senin sevgini de

Bir gün karşıma çıktığında yeniden

Artık nasır tutmuş kalbimle gözlerine baksam da fayda vermeyecek

Kaybolmuş ruhum cevap veremeyecek sana

Ve işte sen o gün bende biteceksin...