"Eğer bir gün ölürsem,"
Bu satırları yazarken içimde bir his var, sanki hayatın geçici olduğunu hatırlatan bir fısıltı. Yaşamın her anı, nefes alışımızdan kalp atışlarımıza kadar her şeyin bir gün sona ereceğini bilmek, beni düşünmeye itiyor. Ölüm, her ne kadar korkutucu ve belirsiz görünse de, aslında hayatın en doğal parçası. Bu yüzden, bir gün ölürsem, arkamda bırakmak istediklerimi, hissettiklerimi ve düşündüklerimi paylaşmak istiyorum.
Öncelikle, yaşamım boyunca bana rehberlik eden sevgiyi ve şefkati anmak isterim. Sevgi, hayatın her anında var olan bir güçtür. Ailemin ve dostlarımın bana gösterdiği sevgi, bu dünyada hissettiğim en gerçek ve en saf duyguydu. Eğer bir gün ölürsem, umarım benim de bir nebze olsun sevgi bırakabildiğim bir dünya olur. İnsanların yüreklerinde bir iz bırakmışsam, ne mutlu bana.
Hayatım boyunca öğrendiğim en önemli derslerden biri, her anın kıymetini bilmek oldu. Geçmişin pişmanlıkları ve geleceğin endişeleri arasında kaybolmak kolaydır. Ancak anı yaşamak, şu anın tadını çıkarmak, insanın gerçekten mutlu olabilmesi için en gerekli şeydir. Eğer bir gün ölürsem, geride kalanlara en büyük tavsiyem, hayatı dolu dolu yaşamaları ve her anın değerini bilmeleri olacaktır.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
"EĞER SENİ AHİRETTE KURTARACAK BİR ESERİN YOKSA, FANİ DÜNYADA BIRAKTIĞIN ESERLERE DE KIYMET VERME" -Kelam-ı kibar-
Hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler olsun inşaallah Asaf bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta