Kasım ayı, ağaçlar gibi hüzünlüydü 'Dün'
Hani bin bir bahaneyle beni terk etmek istediğin gün
Başka biri var diyememiştin de
Yerden yere vurmuştun beni sözlerinle
Kapısı eskitme, duvarları taş örülü büfede
Aklından geçenleri acımasızca söylemiştin yüzüme
Gerçek olmadıklarını bile bile...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta