Eğer Şiiri - Dursun Özden 3

eğer

"eğer yaşarsam..." çığlığı, kıyamet ve düşman namert
ilk niyet, son kısmet ve o körpe çocuklar, umuda sarıldı
mis kokulu seherde, misket bombası yağdı-düşler vuruldu
beyaz kuşlar-mavi uçurtma nerede? yarınlar havada savruldu
o yetim çocuklar-yaşamı yaşamadı bile, kitabı-geleceği kanadı
misket bile oynayamadı-o minik eller yandı-kor oldu ve kavruldu
ey! suskun-seyirci-bencil insanlık; şimdi, sıra sizin çocuklarınızda
hava, yıkanıp-arındığınız ve içtiğiniz o bulanık sular, kanla duruldu

su kokmasın-sevgi bitmesin
çocuklar, yaşamı yaşamadan
sessiz çığlık, uzaklara gitmesin
sevi kaynağı-doğanın ritmi bitmesin
su, sel, yel, dil, musiki sesi şifa versin
ve kadınlar yitmesin, el aleme gitmesin

ah! ninni-ağıt-bozlak-kına gecesi türküsü-çığlık çığlığa
şu savaş sırası ve sonrası, yıkılan benlik, o çaresizlik
o mum ışığında hüzünlenen, akay şavkında arınan
ya da şükreden, cemre ile dirilen, o erken durulan
biziz; dolunay gölgesinde, yaşamı yaşayan, kam
ve sebil sevgiden ayrılma, şiir ışığı gönlü yaman
yolunu aydınlatsın, aşkın zamanı geldi, ey can!
kitap yakan, kem gözlü o zalim katilin, eli kan
gönlü dar, güneşe şaşı bakan-o yitik zaman

ve sanatın sevgisi sebil, gönlü güvercinli özgür can
türkü çığıracaksan-şiir okuyacaksan, yazacaksan
eğer; her yerin bir gürültüsü varsa, kirlilik yaratan
ateş üstünde yürüyen, çılgın ozan-pek yaman
tüm zamanlarda evrenin en sessiz çığlığıdır
yarına ışık tutan, dağlar aşan, çağlar açan.

dursun özden