Ege de ki o ev Şiiri - Nazmi Bozkurt

Bugun zamani düşündum
Hani şu akıp gideni
Biraz da tutamadiklarimizi
Hersey o kadar hizliyken
Umduklarimiza kavuşmuşken
Sabahı es geçtim Geceyi düşundum
Sessizligimizi
Bazen kavgamızı en çok da öfkemi
Dünya'ya geleni düşündum
Dünyamıza
Anlam katani, bizi aile yapanı,
Yılları ve ayları
Günleri ve saatleri

Milyon Tane gülümsemeni...
Milyon kere hakliyken aglamalarini
Haketmedigin onca sözü
Hakettiklerini ve fazlasini
Hayallerini dusundum
Hani her rahatlamak istediginde
Başını alıp uzun yola çıkışlarini
Sabahlari gunesin yuzune vurarak seni uyandirdigi ege de ki o evi dusundum

Hayallerinin goturdugu yerdeyim..

Her bir saniyenin içinde nasil olabildigini duşündüm.
Bunu nasil başardigini düşündüm
Sen zamanla böylesine oynarken
Hayatima en guzel dokunuşlarini yaparken

Bir rüyaydı benim gordugum
Ben hep gözlerine dalmakla mesguldum

Pek bir afili sözlerim yoktur esasinda
Senin hayata umut dolu bakişlarin olmasa
Yaşamam aslında
Senin verdigin sözler olmasa
Kimseye inanmam aslında
Bana boyle derin derin bakmasaydin
Ben sana bu kadar düşkün olmazdın esasında