Dünya Büyüktü,
Bir gün evinde edindiğim hissiyat
Kısırımı kaşıklarken daldığım o fikriyat
Korkuluklar üstünde hep aynı manzara
Korkulardan arınmış ve son bir bakış
Kendisini bırakmaya saniyeler kalmış
Ve onlar gülerek intihar ederler.
Ne zaman uçağa binse
Türbülans olup ışıklar sönse
İçimdeki bir tümör gibi,
durmaksızın büyüdün
Ve metastaz yapıp durdun
Ne zaman seni içimden attım desem
Tekrar tahlillerimde çıkıp vurdun
Hücrelerime yapışmış bir kanser hücresisin
Yine bir dönercide dünyayı kurtarıyorum
Yine bir dönercide sistemi sorguluyorum
Ayranımdan yudum alıp caddeyi izlerken
Bir dönercide toplumu inceliyorum
Troçki'den girip Husserl'den çıkıp
Yeni dünyalar kurguluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!