Eğdi Başını Şiiri - Celalettin Tutkun

Sordum; nerede verdiğim karanfil?
Soldu dedi yar, eğdi başını
Ya kara gözlerini sildiğin mendil
Doldu dedi yar, eğdi başını

Hangi yalan usandırdı seni benden
Artık ne beklersin gelmeyenden
Son bir şiir yazdım sana gönülden
Oku! Dedi yar, eğdi başını

Uçurumdan koparmıştık oysa sevgiyi
Bir çiçek gibi koklamıştık hani
Nerede gönülden söylediğimiz ezgi
Bitti! Dedi yar eğdi başını

Yâr denince kim aklına gelir ki
Ya mecnun olmalı ya bir köşede ölmeli
Sensizlik çölünde yaşarken gurbeti
Kader! Dedi yar, eğdi başını

Senden önce kim vardı ki sonra olacak
Ne vardı böyle bir kenarda solacak
Bil ki bu kalpte hep yerin olacak
Sev! Dedi yar eğdi başını