Efulim Şiiri - Semih Kocaman

Uzun ve yalnız gecelerimden birindeyim
Bir gözyaşıyla devam eder hayata
Güneşin doğuşunu hiç istemeyecek kadar hüzünleyim
Yanlışlarımın götürdüğü doğrularımı arıyorum
Yanım kadar boş yastığıma baş koyamam
Uyursam, sabah kalktığımda hissettiğim yalnızlığa ağlarım
Sen neden gittin efulim
Yokluğuna asla dayanamam
Sen neden gittin efulim
Ben sana kıyamam
Tövbeler ediyorum bilinçsiz günahlarım adına
Tanrım en fazla seven kadar günahkarım
Bana kalan sakladığım sevaplarımla yaşamak
Beni buralara sürükleyen masumu arıyorum
Yastığımdaki çukura düşerim öylece
Uyanırsam, hepsi rüya anlayacağım kalktığımda
Sen neden gittin efulim
Yokluğuna asla dayanamam
Sen neden gittin efulim
Ben sana kıyamam