Eftelyalı Rum Kızı Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Dilekler adamıştık en içten duygularla ikimizde
Sen mum yakmıştın Meryem Ana’ya dua ederek
Adadaki kilisede, bense hayranlıkla izlerken seni
El ele çıktık gülüyorduk ogün ikimizde mutluyduk…

Sen Rum kızı bense Çerkez’dim ne fark ederki
Bu ülkede yaşıyorduk aynı havayı soluyorduk senle
Siyah saçların, kapkara gözlerinle yakıyordun çevreni
Şirin türkçenle gülüşüyorduk rum tavernalarında dün..

Dizlerimde uyurdun romantik şarkılar eşliğinde
Doyamazdım seyretmeye güneş doğana kadar
Hayaller kurardım evlilik üzerine sonrada çocuklar
Çevremizde koşacak bizi koruyacak annemiz olacaktın..

Her şey güzeldi gidene kadar duydum Paris’teymişsin
Evlenmişsin sonunda mutlumusun bilememki
İstanbul’a gelmiştin son görüştüğümüzde
Solgun ve yorgundun ben kıyamazken tenine
Neler yaşıyorsun kimbilir söylemedin banada..

Arada bir görüştük telefonla özlemişsin herşeyi
Eski günleri,yaşadıklarımızı anlatıp ağlıyordun
Pişmansın biliyorum gurur yapıyorsun dönmeye
Beklerdim seni inan bugün yine koşup gelsende
Sünger çekerdim geçmişe kaldığımız yerden
Devam ederdik aşkımıza benim eftelyalı rum kızı..

Yaz: Mehmet Ali Tuna
17/06/2007