Eftelya Dila Şiirleri - Şair Eftelya Dila

Şu dönülmez yollar,gider mi geri...?
Mazideki günler dönmeyecek mi...?
Kahretsin yüreğim çarpmıyor artık.
Bu yalancı bahar geçmeyecek mi...?

Uzaktasın sevgili çok uzaklarda.

Yalnızlığımın doruğundayım
Ay kadar yalnızım
Kalbimi dinliyorum
Sessiz...
İçimde fırtınalar kopmuş
Herşey yıkık dökük

İki uğurum var,dünya güzeli,
Günahsız masum minicik kalpleri,
Yürüdüğüm bu sarp karlı yollarda,
benim canyoldaşım, kızlarım şimdi.

Biri çok duygulu içine kapanık,

Bir deniz kaplumbağasıyım,
Denize karşı yüzen,
Dalgalar her çarptığında,
Beş adım gerileyen.
Yılmayacağım,
Vazgeçmeyeceğim,

Bu sessiz çığlığımı,
Ne zaman duyecaksın,
Ne vakit ses verceksin,
Sesime...?
Aslında değmezsin,
Bekleyişlerime...

Bir ekim sabahıydı,
'Annen hasta' dediler.
Bir kasım sabahında,
İyileşti 'gel' dediler..
Giydim en güzel giysilerimi,
Güzel görsündü anam beni...

sizin teninize can olacadirenin ey şafak gözlü çocuklar... yolun sonunda güneş var... o güneş ki... zalimleri yakıp kavuracakk... şehit babalarınızı... kardeşlerinizi yeniden diriltecek.. yeniden yeşerecek duygularınız... yeniden mavileşecek gökyüzü... yüzlerinizle aydınlanacak güneş.. oynayacaksınız yeniden... çamurdan atlarınızla... her bir şarapnel gül olacak bedenlerinizde... siz kazanacaksınız... sizlerin olacak yitirdiğiniz zamanlar... utansın insanlık insanlığından... öyle bir doğun ki yeniden... utandırın utanmazları... eftelya dila (0