Eftelya 3 Şiiri - Marji Süleyman Çağlar

Ve seni geride bırakanları özlersin,
Daha şehrinden gitmeden, yanından yeni ayrılmalarına rağmen,
Özlersin onları.
Ama içlerinden biri vardır.
Senin canını da alır gider,
Sanki tüm bedeninle onunmuşsun gibi..

Huyun mudur bu senin Eftelya'm?
2.kez yokluğunla sınıyorsun beni.
Uzaklaşıyorsun benden,
Bensiz terk ediyorsun bu şehri.
Ben seni görmeden nefes alamazken,
Sen aynı oksijeni bile paylaşamayacağımız kadar uzaklaşıyorsun benden.

'ölüm gibi bir şey oldu, ama kimse ölmedi'*
Diye bir sözü vardı şairin.
Aynısı oldu dakikalar önce bana.
Yoktun;
Ve yokluğun, ölüm gibi geldi.

Gidiyorsun işte;
Ardından gözyaşları dökmek,
Sensizlikle başa çıkamamak
Ve yokluğuna alışmak,
İnan en çok acıtanıdır sol yanımı.

Şimdi yoksun yanımda
Ve sadece resimlerinle baş başa kalacağım Eftelya'm
Uyurken, gülerken,
İçinden hüzünler dökülürken çekilmiş resimlerin..
Hep bir eksik var ama resimlerinde
Ben gibi,
'Biz' gibi..

Sonra yokluğuna alışmaya mecbur olduğumu hatırlayarak
Yakarıyorum Rabbim'e

''Ömrümün son demlerine kadar varlığını anımsayım'' diye.
*Özdemir ASAF