Eftelya Şiiri - Mahir Amed

EFTELYA

Zaman bir hiç Eftelya
Yalnızlık acı damıtıyor
Bir yalnızlığın kıyısında varoluyor herşey..
Varolmaya çalışan bir yokluk gibiyim.
Yüreğim kırılmış bir cam parçası gibi..

Eftelya
Dilimin uçunda acılara dönüyor her sözcük..
Alın terimi kırık dökük bir cama yaslıyorum..

Eftelya
Zaman acı kanatıyor..
Kaniyor içimdeki sızı
Sesizce gidiyorum senden öteki benliğime.
Küsmüş ses vermiyor hiçbirşey.
Zifiri bir karanlığın içinde arar durarım kendimi...

Anlat bana eftelya
Soyle bana Eftelya
Bir zamanın boşlugundamı varolur insan.
Bir oyun sahnesi değildir zaman.
Keskin bir bıçak gibi ayırır insanı zaman
Dudağımda mırıldanan her söz,
öteki herşeyde artık

Eftelya
Zaman seninle varolmuyor artık
Beni bana anlatan sen değilsin ..
Göz yumlarıni,kapat bütün fırtınalara kendini..

Mecraya akan yollar beni anlatıyor.
Düşlerimin ırmağındayım..
Kalbim kırık dökük ,
bir yoklugun çıkmazında kendi varligima sığındım.
Bir intihar çizgisinde kendi
Duygularimda varoldum.
İçimdeki öfkemi öldürdüm seninle Eftelya ...