Eftelya Şiiri - Gökhan Öktem

Gün olur çalarım kapını sen duyamazsın
Parmak uçlarımda ilerler sokulurum yanına
Bir uçurum taşırım göz bebeklerimde
Göz bebeklerim ki onlar tanıktır bir ucube tarihe
Bir yitik aşkın öyküsü
Süre gelmektedir taa milattan bugüne
Ben tarihi taşırım omuzlarımda
Hissedemezsin
Bekleme beni
Bir sabah ansızın çıkagelirim
Çalarım kapını sen duyamazsın
Parmak uçlarımda ilerler sokulurum yanına
Sarmalarım seni bir güzel alırım kollarıma
Kollarım ki yumuşaktır şevkatli bir yuva sıcaklığında
Sonra kondururum bir masum buse dudaklarına
Dudakların hiç oralı olmaz o sabah mahmurluğunda
Ben erir akarım ateşinden karışırım defalarca aşkın o akışkan yanına
Dolaşırım bedeninin bir kuytusundan bir öteki kuytusuna
Güneş doğar üzerimize
Bizim beklemeye niyetimiz yoktur ki güneş değiliz zaten
Açılan gözlerimiz sabaha merhaba der
Merhaba..
Ve uyandırırım seni kollarımda
Henüz öğrenmediğin o sıcak öpüşlerimin buğusunda
Efteliya...

28/04/2002, İstanbul