Ben seni ilk kez; sessiz bir çiğ tanesi,
konuşkan toprağa düşüp,
can ararken sevdim.
Güneş utangaç ışığını kadim taşlara dökerken,
bin yıl sonra okunmak üzere rüzgarla senin adını kazıyordu.
Seni seyrederken dünyadaki her şey silindi.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta