Ben seni ilk kez; sessiz bir çiğ tanesi,
konuşkan toprağa düşüp,
can ararken sevdim.
Güneş utangaç ışığını kadim taşlara dökerken,
bin yıl sonra okunmak üzere rüzgarla senin adını kazıyordu.
Seni seyrederken dünyadaki her şey silindi.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta