Efsunlu Bir Aşkın Dağlarında Pusulardayım

Düşlerimin suyollarına bahar dalları eğildi
Efsunlu bir aşkın dağlarında pusulardayım
Sayıklamalı bir sevda yorgun dudağımda
Gönlümün çardağında yolunu gözlüyorum.

Kırılan gönlümüzün çöl fırtınaları bitince
Kapanacak yorgun gönlümüzün sayfaları
Kopacak vakitsiz mutlulukların günlükleri
Yağmalanmış yüreklerimiz sükûta erecek.

Hayatın örttüğü yemyeşil bir çatının altında
Ateşe, yağmura ve suya sevdalı yüreğimizle
Mahrem bir sevincin en koyu sürmeleriyle
Sırtımızı güneşe verip uyuyacağız birlikte.

Esmer yalanların tuzaklarından kurtulunca
Birlikte söyleyeceğiz sevdaya son sözümüzü
Şiir olup gerinecek gökyüzü yorgun yüzümüze
Ve aşk olup boşalacak sevgi kendi kabından.

Kopuşlarımızın göklerine avuçlarımızı açınca
Mecnun ile Leyla’nın yüce sabrını arayacağız
Kıvılcımlarla harlanan zamanın en ulu yerinde
Kendi türkümüzü hiç bıkmadan söyleyeceğiz.