EFSUNLU
Bir adam tanırım telaşlı yaşından yorgun.
Gönlünde bir türkü acının lavları çoktan sarmış bedenini.
Suyun yaprağa bakması gibi buzlara ötelere yazanda gör merhameti.
Şimdi efsunlu efsaneleriyle şehrinden kaçmış.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim