Efsunlanan Şiiri - Zeynep Nur Karaca

Vehmimde müphem bir hayal
Meçhul bir ahval,
Öyle afifsin ki sevgili
Etrafında herkes günahkâr.

Çar-gahı doldurmuşlar nergisim,
Yerlerin en güzeli, arz-ı beyza senin.
Kapat gönlünü bab-ı alem sanmasınlar,
Benden başkasına haramdır o saray.

Efsuncunun elinde câm-ı cihân nümâ,
Sorsam ona söyler mi gelecek misin bana?
Benim gönül ülkemde bir tek senin aşkın var.
Burda herkes sana hizmetkâr.

Daye, bengere söyler çocuk uyutur.
İki kelamını duysa bu gönül sana tutulur.
Ya gel söndür şu ateşi ,bu aşkı hâlık eyle,
Ya bırak kor olsun sensiz ,müzil eyle.