Efsunkâr Tabiat'a nameler | "güneş'e"

Gözünün yaşıyla siyah yastığa bastırıp yüzünü
uyuya kalmış Göğü uyandır!
bir yanağını ateşe versin sevgili gök,
tut güneşi göğsüne bastır.

Güneş, saçak saçak hüzmelerinle doğ gezegenin üzerine
turuncu bir şal gibi uzan omuzlarından göğün
Güneş gel ve yak günü,
hâkimi ol gökyüzünün.

Gezdir merhametini dağların tepesinden
ayakların dibine kadar
şefkatini akıt rüzgârlara
bir kaktüsün dikenini okşa
bir çocuğun saçlarını

Güneş şimdi senin vaktindir.

Isıt kollarını yetimliğin
yaşama sarılabilsin diye.
Güneş gel ve doğ üstüne
savaşların, kavgaların
dünya dursun
ve düşür kötülüğü üstünden yeryüzünün

Güneş şimdi senin vaktindir.