Efsunkâr Şiiri - Çağatay Tiriç

Sanki amacım kalmamış dünyamda,
Çürüyor ruhum adeta ahenkli bir şarkıyla.
Gönlüm sende kaldı uzak diyarlarda,
Sözlerde geçen bir zamanda,
Gözlerden kaçan bir konumda.
Yıkılmış şehirler arasında duruyorum.
Umudun yok olduğu anlara,
Bakıyorum bomboş karanlığa,
Bir yardım eli için aslında.
Yazıyorum kelimeleri kağıda,
Ulaşması için içimdeki karanlığa.
Sanki amacım kalmamış dünyamda,
Çürüyor ruhum adeta ahenkli bir şarkıyla.
Yürüyorum suskun sokaklarda,
İzliyorum ışıltılı yıldızları.
Söylüyorum bilmediğim bir şarkı,
Biliyor musun neydi başı?
Nedenini bilmem ama ağlarım,
İnci inci dökülen gözyaşlarım.
Özlemişim senin yanını,
Garip bir şekilde acı tatlı.
Sanki amacım kalmamış dünyamda,
Çürüyor ruhum adeta ahenkli bir şarkıyla.
Dağların ardında bir kır bahçesinde,
Yürüyorum suskun şehirlere.
Şaraplar yıllanıyor zamanla,
İçmek istemez misin sırayla.
Gökler ağlıyor burada,
Senin için mi acaba?
Oturmuş bir masada,
Önümde bir kağıt,
Kulağımda bir ağıt.
Ellerim gitmiyor kaleme,
Sözlerim bitmiyor bu ecele.
Sanki amacım kalmamış dünyamda,
Çürüyor ruhum adeta ahenkli bir şarkıyla.
Bekliyorum tek bir yatakta,
Zamanım geldi ecel çok yakında.
Gözlerim kapanıyor zamanla,
Ah hala aynı rüyalar aklımda,
Söylüyorum bilmediğim bir şarkı,
Biliyor musun neydi başı?
Düzeltilemez bir yarayla,
Gezen bir insan yanımda.
Sözler kifayetsiz onunla.
Sanki amacım kalmamış dünyamda,
Çürüyor ruhum adeta ahenkli bir şarkıyla.
Biliyor musun sonunu bir hayatın?
İzlemiştim onlarca film hayatım.
Göremiyorum bir gelecek sonunda,
Ecel geliyor benim yanıma,
Geçirdiğim sadece saniyeler,
Yeterdi bana ah o güzelim gülüşler.
Zamanla yıllanıyor şaraplar,
İçelim mi seninle efsunkâr?