Efsuncu Dede Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sen sevmenin ne demek olduğunu bilir misin
Efsuncu Dede?
Ayrılığın, özlemin ne demek olduğunu,
Ruhun nasıl bir dişlinin dişleri arasında
Kaldığını,
Yüreğin nasıl alev alev yandığını,
İnsanın her neyi görürse
O sandığını?

Biliyorum;
Getir desem; getiremezsin onu yanıma,
Beni ona kavuşturmasını istesem; yapamazsın.
Zira; ayrılık gerçektir, mızrak misali
Ve büyü-müyü kar-mar etmez ayrılığa.
Sen onu büyü mü attı sanıyorsun,
Uzağa?

Efsuncu Dede, iki elim kanda kalmış,
İki ayağım bir pabuçta,
Bence hata suçluda değil, suçta,
Ne çare ki; suç sayılmış bir kere, sevmek.
Şimdi ben mi suçluyum, sevdim diye?
Severken, sevilirken bu ayrılık
Niye?

Bir büyü yap bana Efsuncu Dede,
Eşi-benzeri görülmemiş bir uykuya dalayım
Ve uykum düşsüz bir uyku olsun,
Çağlarca çağlar akıp geçsin üzerimden,
Belki çilelerim de uyur gider benimle birlik,
Uykuya dalıp giderken onu unutayım ilk önce,
Sayende bitsin de gitsin
İşkence.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >85-86/100)