Efsun Şiiri - Muhammet Üresin

Zaruri istikamet değildi ki sana geldiğim yollar hepsini bile isteye kalbim kendi seçti
Emindi varacağı yerden sen vardın yaa yolun sonunda uğruna savaşmaya değerdi onun için
Yapma etme gel vazgeç dön bu yoldan dediler ama o kimseyi duymadı söylenenlere güldü geçti
Neleri göze aldı bir bilsen kimlerden caydı duysan aklın şaşardı yalnız seni görebilmek için

Eee o kadarcık kadir kıymet bilirsin artık sende hatrım vardır herhalde kalbin bu kadar kör olamaz
Peşinde avare yüreğim bir gülüşüne deli divaneyken biraz tebessüm etsen kıyamet kopmaz
Kime ne bu halinden memnun kalbim zaten boşuna uğraşmasınlar senden başka kimseyle işi olmaz

Uzun bir ziyaret olacak bu kalbine yerimi hazırla hatta belki de yatılı misafirinim
Dursun bir zahmet o an zaman orda öyle acelesi ne akmasın isterse zaten sayılı günlerim
Efsun mu bu bir rüya mı hala uyanamadım aymadım ama bitti sayende o sancılı düşlerim
Ne yaptın bana böyle hiç sorma al götür istediğin yere nasılsa eli kolu bağlı serserinim