Efsun Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Erkan ergün şerif osman
Kadir nazif nesim orhan
Bir de nihal ev konuda
Konuşmuşlar bürhan bürhan

Erkan demiş evi kuran
Ata demiş keran keran
Kalın kalın keran ile
Tamam etmiş evi piran

Ev kuran der evim namus
Gör zebanım kamus kamus
Malım mülküm arı deve
Buzak katır bir de camus

Ergün de der ev kuran er
Ol kuran er asker kamer
Giran kare taşlar kesip
Evi yapmış hüner hüner

Şerif demiş kuran manas
Nehar zaman etmiş halas
Müzik ile raks eyleyip
Türkü yırmış cinas cinas

Osman der ki kuran çeri
Evim tarih tufan vari
Ol evimin bağda kiraz
Kiraz dalı kuşlar tari

Kadir demiş ol ev türük
Evi kuran türük yörük
Yörük türük küre küre
Gezip evler kurmuş merik

Evi kuran gelin sözü
Diyen nazif der ev mazi
Ol mazide helin gelin
Demiş evim nehir tözü

Nesim de der ev kuran gül
Bahçesinde ötü bülbül
Gül söylese kırmız davan
Bülbül cevap gülüm kabul

Orhan demiş ev kuran dev
Dev gözleri alev alev
Der evimde efsun kurna
Efsun kurna nöker görev

Son konuşan nihal der el
Hem de ayak yapmış evel
El ayak ve anlak evi
Gidip görmek benim emel

Hem söylemiş ol ev hira
Hem ay merih zühre şira
Hem ankara hem manisa
Lara serik nizip zara