Efsun Şiiri - Zeynep Beşen

Susulacak yer,
O gözlerin ,
Oralar da iken dünyadan konuşmak
Zaman israfı gibi,
Seni yaşamak !
Sevgiyi hava gibi solumak gibi
Seni yaşamak!
Aşkı, buralardan olmayan suyu içmek gibi birşey.
Bilmen anlata biliyormuyum kendimi .
Kafamın böyle güzel oluşu
Seve bilme hissinden.
Nefes alıp verdiğim her anı,
Kârâ katıyor varlığın.
Gönlümün böyle huzurlu olması
Seve bilme hissimden .
Soramadın bir türlü kimi .
Söyledim başından beri kimi .
Sevilecek yer, o gözlerin
Ki sevdim öyle böyle değil sevdim .
O makam da iken
Havadan sudan konuşmak
Seni yaşama an'ından yok sayilmaktir bilmelisin.
Varlığımın böyle huzura, sevince ermesi
Bu seve bilmek hissinden .
Ve varlığın varlığıma armağan gibi ,
Rahmet gibi yağdı bir an ,
Efsun gibi sardı beni.
Seviyorum böyle hissetmeyi .
Anla ki ;
Ruhunu sahibine teslim etmişler gibiyim biraz da,
Kaygısız ve emniyetli
Birazdan fazla mutlu, çokça bahtiyar .
Seni sevmek hissi ,
İste bu .