Efsûn Şiiri - Lütfullah Celal Şahin

Acâiptir sevda,
Okkalıdır yükü aşkın
Zorludur söz söylemek
O yüzü mâha.

Tuz-veş kavuran
Kavurdukça,
Âhına âh ekleyen,
İstasyon beklemeden
Gönlü duraksatan...

Dik gelmeyegörsün
O,nazâr-ı mihr
Sığlaşır yüreği Mecnun'un
Hafifler külüngü Ferhat'ın
Dağılır douya gebe bulutlar
Sütliman olur deryâ-yı dîl

Enginliğini gözlerine borçludur.
Mâî gök ve deryâ
Borçludur nev-bahâr kokusunu
Yârdan gelen hoş bûya

Ezelde yazılıptır.
Bülbülün güle,
Gülün bülbüle Hülâsâ
Âşıkın mâşûka olan kıblegahlığı.