Efsanem Şiiri - Muhittin Laçin

EFSANEM
EY BENİM GÜZEL ANNEM

Ey yanan yüreğime can suyu olan anam
Adını yazmış Mevla’m saadet sancağına
Hüznüme kederime canıma can olan can
İpekten kuşak oldun sarıldın kundağıma

Göğsü cennet bahçesi can özüm akıl hanem
Hayat okulum benim unutulmaz efsanem
Ak sütünü helal et ey benim güzel annem
Gönlümdekini serdim cennetlik ayağına

Elif gibi güzelsin Vav kadar kıymetlisin
Vatanım gibi soylu sılam kadar asilsin
Şehitlerden sonra sen cennete davetlisin
Tevhit ne güzel uymuş can diyen dudağına

Mekanın cennet olsun varlığın mucizesi
Şah damarında aktın mürüvvet hazinesi
En büyük mevki makam annelik nişanesi
Adın kadar yakışmış şehadet parmağına

Bir Fatiha üç ihlas birde Yasin hediye
Deme ki canım annem oğlum boş geldi niye
Şefkatin abidesi geldiğimi bil diye
Hüzünlü bir karanfil bıraktım toprağına

Hazan vaktidir annem göçmen kuşlar taşındı
Yaprak döktü ağaçlar son güz hatırlatıldı
Hüzünlü geçti eylül ekim kapımda şimdi
Duman sardı başımı kar düştü şakağıma

Muhittin Laçin (misali)