Nisanın son günü, seneye kadar bugün,
Geriye alabileceğim tek şey olsa keşke dün,
Ne seni yanımdan ayırırdım ne de kendimi,
Hayatımızı çaresiz, kaplarken sadece hüzün...
Yanımda ol hep, bana dokunmak için gözlerini aç,
Aynı yolda her şeye göğüs gererken; aniden kaç,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta