“Efsaneler ve Mirolóyiler”den
13
Yiğitliğin bahçesinde gördüm
ülkenin değişik bölgelerinden gönderilmiş
bir piramit gibi üst üste konmuş
bin bir kokuşmuş kelleyi
top gülleleri de o kadar çoktu
Fakat bunlar artık acı çekmezler
Sadece ölüdür onlar
O halde niçin kendi dertlerimden bahsedeyim ki?
Ama yine de! Bedenleri dinleniyor
bütün kötülüklerden arınmış olarak
Yaşıyorum ben
Karılarının ve kızlarının
çocuklarına mirolóyilerle
miras olarak bırakacakları
şu nefret tohumunda yaşıyorum ben
Öyleyse seni sevmekten başka bir şeyi nasıl yapabilirim
ey hepimizin
çocuksuz annesi.
(“Emgión Prensi Hakkında Divan”dan)
Gunnar Ekelöf (1904-1968, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!