Efsaneden Gerçeğe Şiiri - Alaeddin İkican

Ağlayan nice yüzler sana dost oldu,
Sendin bekledikleri,umutları boldu,
Yol gösterdiğin şairler hep kitap dostu,
Sen olmasaydın güller açmadan kururdu.

Edebiyatın derinliğinde tanıdım seni,
Gönül kafesinden uçtum özgürlüğe,
Seni tanımasaydım Kırkların Sesi Grubu ile,
Yüreğimi koyamazdım,adım atamazdım şairliğe.

Yılların yükünü taşıyorsun üstünde,
İnan senden fazla destek veren yok yöremde,
Sen yoksan edebiyatın konuşulduğu yerde,
İstemem olmasın bu yerde benim ismim de,

Bal yapmak isteyen arı,
Gezmesin çiçek çiçek,bulsun Karaçam’ı
Gönülsüz çiçeklerin bahtı kapalı,
Gülen gözlerinden alır mesajını.

Atatürkçülüğün fikir sesi,
Geceleri ailesinin bekçisi,
Ben tanımadım onun gibisini,
Gariple ağlar,görür yetimi,

Gece yıldızlar rengini gözlerinden alırmış,
İnanmak mümkün değil,gülüp geçerdim,
Yüz defa sorsalar da seni,
Onlara söylerdim “Efsaneden Gerçeği”