EFSANE GÜLÜ
Duygulanıp taşıyorum allı gül
Dalga dalga
kan köpüklü fırtınalarda
ve çarpa çarpa
sonsuz bir kavgada geceli gündüzlü
granitten kayalarına aşkın
dağılıp dökülüyor umutlarım,
Yalnızca bir kanayan gül kalıyor ufkumda
Sonra başlıyor maceram yeniden ve yeniden
çırpınan suların ortasında
dağıla- döküle,
kanaya- köpüre
ulaşabilmek için sevgilimin ayaklarına
birikiyor damarımda ateş
tutuşuyor duygularım…
22/6/2013
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 23.7.2013 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!