Efsane Şiiri - Mehmet Yeter Official

EFSANE
Bakışların büyük bir sır,
Her ân farklı biçimdesin.
Senle geçmiş bir çok asır,
Sen zamânın içindesin.

Okyanuslar gibi derin,
Bir yerdeymiş senin evin.
Belki kutsâl bir ülkenin
En mukaddes yerindesin.

Bâzen eski bir konakta,
Gizlenirsin çok uzakta.
Sihirli bir tapınakta,
Peri veya Râhibe'sin.

Bazı çıkar geceleri,
Dolaşırsın izbeleri.
Bilge'lere sordum seni,
Bilmediler acep nesin?

Yıldızların üzerinde,
Bir imgesin en derinde.
Kâhin'lerin gözlerinde,
Çözülmeyen bilmecesin.

O gizemli rüyalarda,
Görünürsün deryalarda.
Anlatılan masallarda,
Sen en büyük efsanesin.

Çiçeklerin ahenginden,
Aksedersin her renginden.
Bir tahayyül aleminden,
Fısıldıyor bana sesin.

Mühürlenmiş odalarda,
Bir gizem var duvarlarda.
Bütün kutsal kitaplarda,
Her makamın üstündesin.

O simsiyah gözlerinde,
Bir sır gizli, çok derinde.
Süleyman'ın mabedinde,
Pek hüzünlü bir haldesin.

Sırlarını döküp saçtın,
Sonsuzluğa kanat açtın,
Tam bulmuşken uçup kaçtın,
Söyle şimdi sen nerdesin?