Efsane -8. (Anka Kuşu) Şiiri - Mikdat Bal

Kaf dağı ötesinden, bir garip anka kuşu
Devlere tutsak imiş, ismimi anıyordu
Yola koyulup aştım dere tepe yokuşu
Dağlar selama durdu, her biri tanıyordu

Bir dağın eteğinde yaşlı birini gördüm
Kemali edep ile ona bir selam verdim
Zümrüdü anka kuşu nerede diye sordum
Gülümsedi o beni, bir deli sanıyordu

Dedi bu yol tek gidiş, gitmek var gelmek yoktur
Yedi büyük vadi var, engelleri pek çoktur
Orada ki silahın ne kılıç ne de oktur
Oraya deli gider diyerek kınıyordu

Ne yiğitler ne canlar, nice civanlar geçti
Ne kadar kahramanlar, gittiğin yolu seçti
Hepsi taş toprak oldu, başlarına dert açtı
Dedikleri doğruymuş, sandım ki sınıyordu

Kuşların hükümdarı Simurg Anka isminde,
Her şeyi bilir imiş, güzellik var cisminde
Yüzü insana benzer, veya onun resminde
Bir bilgi Ağacı'nın dalına konuyordu..

Ona ulaşmak için ejderhalar yolunda
Devler nöbet bekliyor yolun sağı solunda
Dediklerimi dinle çok dikkatli bulun da
Anlattı hiç bıkmadan ne de usanıyordu

Karşına devler çıkar çoğu kötü niyetli,
Zalim tiplerdir bunlar hepsi güçlü kuvvetli
Akılla yenmen gerek, olmalı dirayetli
Bütün bildiklerini bedava sunuyordu

Bilgiler ışığında, kendime çok güvendim
Hep engelleri aştım devleri bir bir yendim
Sonunda anladım ki o anka kuşu bendim
Ateşler içndeydim her yanım yanıyordu