Bu gece bize ağladım
İki damla yaş akıttım gözlerimden
İnan ki kıskandım gözyaşlarımı
Sessizce yanağımdan akarken…
Dalmışım birden… Düşünür olmuşum
Benliğimi saran büyüyle yok olmuşum
Senin sevginle zaten ben mahvolmuşum
İki damla gözyaşımda seni bulmuşum…
Karanlık akşamın vaktini sormayın bana ne olur
Dumanlı dağların yalnızlığını sormayın bana ne olur
Ansızım ağlarım bu dünya yerle bir olur
Kalbime sığdıramam seni, acınla zaten doludur
Tarihlerden beri süre gelen, efsane işte budur…
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüllya Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/07/efsane-57.jpg)
Benliğimi saran büyüyle yok olmuşum
Senin sevginle zaten ben mahvolmuşum
İki damla gözyaşımda seni bulmuşum…
,
mükemmel bir anlatım,,teşekkürler,,emeğinize sağlık Hülya hanım
TÜM YORUMLAR (2)